نام کتاب : اعلام اصفهان نویسنده : مهدوی، مصلح الدین جلد : 4 صفحه : 794
شیخ
محمّدعلی یزدی
حاج
شیخ محمّدعلی یزدی فرزند زین العابدین، عالم فاضل جلیل [از علمای قرن چهاردهم هجری.]
در
سال 1273ق در محلّه قلعه کهنه یزد متولّد شده و در نوجوانی نزد سیّد علی مدرّس یزدی
و سیّد مرتضی یزدی (معروف به شیخ مرتضی) درس خوانده و در سال 1311ق به همراه
استادش سیّد علی به مشهد مقدس رفت و پس از فوت او، در سال 1312ق به اصفهان آمده و
از محضر علمای آنجا همچون آخوند کاشی، جهانگیرخان قشقائی، آقا سیّد محمّدباقر درچه
ای، حاج آقا منیرالدّین بروجردی و آقا میرزا محمّدحسن نجفی درس خوانده و به مقامات
عالیه علمی نائل شده و پس از وفات میرزا محمّدحسن نجفی در سال 1317ق به تدریس
پرداخت.
وی
سال ها در یکی از مساجد جوباره اقامه جماعت می نمود و مورد وثوق قاطبه اهالی بود و
در اواخر عمر به محله احمدآباد رفته و در مسجد محلّه حمام کوچک آنجا امامت نمود تا
اینکه در 18 ربیع الاوّل 1351ق وفات یافته و در تکیه ملک واقع در تخت فولاد اصفهان
مدفون شد.
مشارٌ
الیه در سال 1323ق با یکی از ارامنه جلفای اصفهان به مناظره پرداخته و پس از دو
سال بر او غلبه یافته و شرح آن «مناظرات» را در رساله ای مخصوص نوشت.[1]
[مادّه
تاریخ وفاتش را آقا محمّدکاظم غمگین ضمن قطعه ای چنین گفته است:
دل
از سینه سر کرد بیرون و گفتا: «محمّدعلی را چنان گشت منزل»]
[1]
دانشمندان و بزرگان اصفهان، ج2، صص 834 و 835؛ مکارم الآثار، ج6، ص2055؛ بزم
معرفت، صص 280 و 281.
نام کتاب : اعلام اصفهان نویسنده : مهدوی، مصلح الدین جلد : 4 صفحه : 794