شد و به تدریس جامع المقدّمات و سیوطی مشغول شد و در کنار آن در قرائت خانه شهرداری، به کتابداری پرداخت.

او عالمی متواضع و زاهد و عابد بود. حافظه ای قوی داشت و در تحقیق بسیار دقیق، امانت دار و علوم انساب، رجال و ادبیات عرب و تفسیر مهارتی به سزا داشت.

در شعر ابتدا «مستعصم» و سپس «آذر» تخلّص می کرد و عاقبت آن را به «معلم» تغییر داد. این دانشمند عالیقدر در سه شنبه 22 رجب 1396ق [مطابق با 29 تیر 1355ش] وفات یافته و در زادگاه خود حبیب آباد بُرخوار مدفون شد. استاد میرزا فضل اللّه خان اعتمادی خوئی متخلّص به «برنا» ضمن قطعه ای مادّه تاریخ وفاتش را گوید:

نوشت از پی تاریخ فوت او «برنا»: «اجل ز دست معلم ربود کلک و کتاب»

استاد مرتضی هادوی فرد متخلّص به «نامی» نیز ضمن قطعه ای سروده است:

خواست چو «نامی» کند سال وفاتش بیان گفت که: «از دار دون رفته معلم برون»

کتب زیر از تألیفات اوست:

1. «اربعین»2. «امالی» در متفرقات رجالی3. «اجزائی در احادیث و مطالب متفرّقه»4. «احوال شیخ محمّدرضا مسجدشاهی اصفهانی»5. «اشعار متفرقه» در 3 جلد (از اشعار خودش) 6. «احوال چهار نفر از علماء مسجدشاهی اصفهان»7. «احوال شیخ الاسلام های اصفهان»8. «اشعار متفرقه» از دیگران، در دو مجلّد9. «جعبه» در مطالب متفرقه و کشکول مانند10. رساله در «شرح حال آقا سیّد محمّدحسن مجتهد موسوی اصفهانی» 11. «رشحات سمائی» در شرح حال شیخ بهائی 12. «عراضه الاخوان» در سفرنامه خراسان [که در جلد دهم کتاب «میراث اسلامی ایران» (صفحات 528 تا 564) به چاپ رسیده است.] 13. رساله در «احوال اولاد حاج سیّد محمّدباقر