سخن گفته اند. 2. «تحفه الطّلبه»3. «الاربعین» یا «روضه المؤمنین»4. «علاج الاسقام و دفاع الآلام» به فارسی، درباره درمان بیماری های گوناگون، در یک مقدمه، 24 باب و خاتمه که نسخه هایی از آن در کتابخانه ها موجود است. علاّمه شیخ آقابزرگ طهرانی نسخه ای از آن را در سامرا دیده اند.5. «کفایه المتعبّدین» به فارسی، در ادعیه و زیارات، در یک مقدمه و 14 باب و یک خاتمه[1]

صاحب عنوان در سال 1145ق نسخه ای از «من لا یحضره الفقیه» را در اصفهان در مدرسه نواب به خط نسخ کتابت نموده است. نسخه به شماره 2725 در کتابخانه مرعشی قم موجود است. کاتب نسخه مجاز از ملاّ عبدالحی بن محمّدرفیع دیهوکی طبسی است. اجازه در کتاب قبل از مشیخه نوشته شده است.[2]

میرزا محمّدعلی فروغ اصفهانی

میرزا محمّدعلی اصفهانی متخلّص به «فروغ» فرزند میرزا محمّدرضا، از شعرای قرن دوازدهم هجری. پدرش از اصفهان به هند رفته و او در سال 1140ق در آنجا متولّد شد. [در جوانی برای تحصیل به بصره و بغداد سفر کرده و عاقبت به هند مراجعت کرده و مورد عنایت اُمَراء و بزرگان آنجا قرار گرفت و در سال 1200ق] در شهر بنارس وفات یافت.

از اوست:

باده رنگین می نماید روی تابان تو را آبیاری می کند آتش گلستان تو را

[1] دومین دوگفتار، صص 83-86 و 63 و بنگرید به: اعیان الشیعه، ج46، ص2479؛ الذریعه، ج15، ص309؛ ج18، ص98 و ج24، ص402؛ الکواکب المنتشره، صص 509-511.

[2] فهرست مرعشی، ج7، ص288.