نام کتاب : اعلام اصفهان نویسنده : مهدوی، مصلح الدین جلد : 4 صفحه : 692
میرزا
علی محمّد شریفی اژه ای
میرزا
علی محمّد بن ملاّ محمّدعلی بن ملاّ عبداللّه بن ملاّ علی اکبر اژه ای، عالم فاضل،
فقیه محقّق عابد زاهد و ادیب شاعر [از علمای اواخر دوره قاجاریّه] متخلّص به «شریفی»
[در شب 15 شعبان] 1266ق متولّد شده [و در 18 سالگی به نجف اشرف رفته و مدت 9 سال
نزد اساتید آنجا از جمله ملاّ محمّدفاضل ایروانی تحصیل نمود. آنگاه به اصفهان آمده
به ارشاد مردم و اقامه جماعت در مسجد علی پرداخت.[1] ]
او
مؤلف مجموعه ای در آداب و اخلاق است که آن را در آخر کتاب «نماز شب» جدّش ملاّ علی
اکبر اژه ای به طبع رسانیده است. سرانجام در شب شنبه 12 صفر سال 1232ق وفات یافته
و جنب مزار پدرانش در تخت فولاد اصفهان مدفون شد.[2]
این
شعر از اوست:
خدایا
به حق بنی فاطمه مرا با خودت آشنائی بده
که
خورسند باشم به وقت رحیل مرا دستگیری کن ای من دخیل
همه
عمر ضایع چو من کرده ام ز اعمال و کردار شرمنده ام
به
حق حقّانیّتت ای خدا کنی رحم بر ما بهر دو سرا
تو
توفیق ده تا که مردانه وار گذشتی کنم من از این روزگار
همه
حال من حال مجذوب کن که امر تو باشد یکن بعد کن
«شریفی»
چو همیان عصیان شده است ندارد به جز رحمت تو به دست[3] ]