3. «مثنوی در وصف خدیجه سلطان» دختر علی خان بن مهرعلی خان، دخترعموی خود.[1] [امیر شمس الدّین فقیر دهلوی داستان عشق واله و خدیجه را با اجازه از خود واله به نظم کشیده که نسخه ای از آن در کتابخانه میرزا جعفر سلطان القرائی در تبریز موجود بوده است.]

واله در سرودن غزل و رباعی طبعی روان داشته و به فارسی و ترکی شعر می سروده و در فراق دخترعموی خود اشعار بسیاری سروده است.

این بیت از اوست:

حُسن ز هر کجا کشد دامن ناز بر زمین عشق به پای او نهد روی نیاز بر زمین

علیقلی خان ترکمان

علیقلی خان بن قرچقای خان ترکمان [از حکماء و دانشمندان قرن یازدهم هجری] در سال 1020ق متولّد گردیده و از شاگردان آقا حسین خوانساری و شمس الدّین حکیم جیلانی است. او در مدرسه شیخ لطف اللّه اصفهان ساکن بوده است.[2]

[او در سال 1049ق با فرمان شاه صفی کتابدار کتابخانه سلطنتی در اصفهان شده است.[3] اغلب کتاب های او درباره حکمت و عرفان است. این کتاب ها از تألیفات اوست:

[1] دانشمندان و بزرگان اصفهان، ج2، صص 992 و 993؛ تذکره آتشکده، نیمه دوم، ص681؛ تذکره ریاض العارفین، (چ1344ش) ، صص 255 و 256؛ تذکره مجمع الفصحاء، ج6، صص 1153 و 1154؛ فرهنگ معین، ج6، ص2189؛ ریحانه الادب، ج6، صص 298-300؛ تذکره حسینی، ص362؛ تذکره غنی، ص142؛ الذریعه، ج4، ص33؛ خزانه عامره، ص446؛ تاریخ تذکره های فارسی، ج1، ص658.

[2] دانشمندان و بزرگان اصفهان، ج2، ص826؛ الرّوضه النّضره، ص410؛ اعیان الشیعه، ج41، ص310.

[3] خلاصه السّیر، ص286.