گرفت و در طهران متوطن شد و با دختر شریف العلماء خراسانی ازدواج کرد.[1]

میرزا علی اکبر محلاتی

میرزا علی اکبر محلاّتی، از اساتید خط نستعلیق و شکسته در قرن سیزدهم هجری. در اصفهان ساکن بوده و قبل از سال 1294ق وفات یافته است.[2]

لسان الملک سپهر در تذکره خود سال وفاتش را 1245ق ضبط نموده که صحیح نیست.

استاد علی اکبر معمارباشی

استاد علی اکبر معمارباشی اصفهانی، از معماران چابک دست قرن یازدهم هجری است. از آثار وی ساختمان مسجد شاه [مسجد امام] اصفهان است که بنای آن به سال 1025ق به پایان رسیده است. در کتیبه کاشی کاری ثلث سردر این مسجد از او چنین یاد شده است:

«... بمعماریه من فی العمل کالمهندسین و هو النّادر الاوانی استاد علی اکبر الاصفهانی...»[3]

نصرآبادی درباره او می نویسد:

«مرد کدخدائی درنهایت آرام و صلاح و درویشی است.»[4]

[1] لطائف غیبیّه: مقدمه، ص سی؛ خمینی شهر شهری که باید از نو شناخت، ص293.

[2] تاریخ اصفهان (هنر و هنرمندان) ، ص181؛ تذکره خوشنویسان، ص128؛ احوال و آثار خوشنویسان، ج3، ص438.

[3] گنجینه آثار تاریخی اصفهان، صص 429 و 4630؛ کارنامه بزرگان ایران، ص204.

[4] تذکره نصرآبادی، ج1، ص198.