نام کتاب : اعلام اصفهان نویسنده : مهدوی، مصلح الدین جلد : 4 صفحه : 602
درویش
علی قائنی
درویش
[علی] قائنی، شاعر ادیب در اصفهان ساکن بوده و به تحصیل علوم دینی می پرداخته و به
خوش طبعی و سلاست شعر موصوف بوده است و او را «ملاّ درویش» می گفته اند. وفاتش را
در سال 1185ق نوشته اند [و این اشتباه است زیرا به همراه معتمدالدّوله نشاط (متوفی
1234ق) در اوایل قرن سیزدهم هجری سفری به شیراز داشته است.
از
اوست:
من
و رقیب نشستیم هر دو بر راهت به جانب که افتد تا ز راه لطف نگاهت[1] ]
ملاّ
علی کُهیازی (شیخ الاسلام)*
ملال
علی کُهیازی (شیخ الاسلام) ، عالم فاضل زاهد متّقی. در روستای کُهیاز اردستان
متولّد شد و در اصفهان نزد علمای عالیقدر حوزه شیخ محمّدتقی آقانجفی، آخوند ملاّ
عبدالکریم گزی، آخوند ملاّ محمّدحسین فشارکی، شیخ مرتضی ریزی و آقا سیّد مهدی درچه
ای کسب فیض نمود.
او
عمر خود را به عبادت خدا و تبلیغ دین و عمل به دستورات قرآن کریم و خدمت به خلق
خدا گذراند و سرانجام در سال 1375ق وفات یافته و نزدیک مزار ملاّ اسماعیل خواجوئی
در تخت فولاد اصفهان مدفون شد.[2]