علی کسروی اصفهانی

ابوالحسن علی بن مهدی بن علی بن مهدی اصفهانی طبری بغدادی معروف به «کسروی» [نحوی، لغوی، متکلم و فقیه شافعی در قرن سوم و چهارم هجری[ خواهرزاده علی بن عاصم بن حریص از علماء و شعراء و نحویّین بوده و در زمان بدر معتضدی در سال 330ق در اصفهان وفات یافت. علم کلام را از ابی الحسن اشعری فراگرفته و سعید بن هاشم طبرانی از او روایت می کند.

این کتاب ها از تألیفات اوست:

1. «الخصال» و در آن از امثال و اشعار حکم استفاده کرده است.2. «مناقضات»3. «الاعیاد و النوازیر»4. «مراسلات الاخوان و محاورات الخلان»5. «تأویل الاحادیث المشکلات الوارده فی الصّفات»[1]

میر سیّد علی درب امامی

میر سیّد علی بن محمّدمهدی موسوی درب امامی اصفهانی، از فضلاء قرن سیزدهم هجری. در سال 1264ق نسخه ای از «فهرست کافی» تألیف: حاج محمّدجعفر آباده ای را به خط نسخ کتابت نموده و حاجی آباده ای مقابله او را گواهی داده است. این کتاب در مجموعه شماره 3208 در کتابخانه آیت اللّه مرعشی در قم موجود است و دو کتاب دیگر: «مشیخه من لا یحضره» و «امل الآمل» در این مجموعه نیز به خط همین درب

[1] معجم الادباء، ج15، ص91؛ بغیه الوعاه، ص356؛ روضات الجنات، ج5، ص106؛ معجم المؤلفین، ج7، ص247؛ کشف الظّنون، ج1، ص705؛ ایضاح المکنون، ج1، ص220؛ لغت نامه دهخدا: ذیل «علی»، ص251؛ ریحانه الادب، ج5، ص58؛ فرهنگ بزرگان اسلام و ایران، ص393.