میرزا
علی بن مظفر جعفری کاتب خاتون آبادی [از کاتبان و خوشنویسان اوایل قرن یازدهم هجری]
در 25 شعبان سال 1009ق جلد سوم «حبیب السیّر» را به خط نستعلیق نوشته است. نسخه به
شماره 4451 در کتابخانه مرکزی دانشگاه طهران موجود است.[2]
سیّد
علی قانعی کاشانی*
میر
سیّد علی حسینی کاشانی متخلّص به «قانعی» فرزند میرمعصوم، شاعر و ادیب در قرن یازدهم
هجری.
در
سال 1041ق متولّد شده و در اصفهان علم و ادب آموخت و با صبیه آقا مؤمن مصنّف
ازدواج کرد. در اصفهان ساکن بود و در سال 1074ق وفات یافت. دیوان اشعار او حدود
چهل هزار بیت است. این بیت از اوست:
از
کدورت پاک کن تا می توانی سینه را خاک بر سر می کند آخر غبار آئینه را[3]
علی
منجم اصفهانی*
علی
بن معین منجم اصفهانی، از ادباء قرن نهم هجری است. او در 19 ذی الحجه 871ق نسخه ای
از «کشف الحقایق» تألیف: عبدالعزیز نسفی را به خط نستعلیق کتابت نموده که به شماره
14924 در کتابخانه مجلس شورای اسلامی در تهران موجود است.[4]