موجود است.[1] 6. «ایضاح الاشتباه» تألیف: علاّمه حلّی که در جمعه 16 رمضان 1037ق به خط نستعلیق کتابت آن را به پایان رسانیده و ضمن مجموعه شماره 1176 در کتابخانه آیت اللّه مرعشی در قم موجود است.[2]

علی فِلکی اصفهانی

ابوالحسن علی بن محمّد بن حمزه بن محمّد بن حمزه بن محمّد فِلکی اصفهانی همدانی [از قاریان و محدّثین عامّه اصفهان در قرن پنجم هجری.] سمعانی از او چنین یاد کرده است: «کان شیخا صالحا حسن السیره قائی بالیسیر متمیّزا ساکنا حسن الخط، حافظ القرآن، کثیر التّلاؤه».

در حدود 489 یا 490ق در اصفهان متولّد شده و نزد ابوعلی حداد و دیگران حدیث خوانده و در طلب علم و حدیث به شهرهای مختلف سفر کرد و در سال 550ق به سمرقند رسید و سپس به اصفهان مراجعت کرد. ابوسعد سمعانی نزد او حدیث خوانده است.[3]

«فلکی» [به کسر «ف» و فتح «ل»] از وسایل چرخ ریسی است

سیّد علی گلبهار

سیّد علی گلبهار فرزند جلال الدّین محمّد بن حیدر، از سادات عالیقدر و معروف اصفهان در قرن نهم هجری و معاصر شاهرخ فرزند امیرتیمور گورکانی است و در کُتُب تاریخ از اهمیّت و شخصیّت او مطالبی نقل شده است. نسب او به جناب حسن افطس فرزند علی الاصغر بن الإمام سجاد علیه السلام می رسد.

محلّه «گلبار» یا «جلبهار» یا «گلبهار» در اصفهان به جهت سکونت و یا دفن سیّد

[1] فهرست گلپایگانی، ج2، ص167.

[2] فهرست مرعشی قم، ج3، ص348.

[3] التّحبیر، ج1، ص580.