هند رفته است. سال وفات و محل دفن او معلوم نیست. به ظن نویسنده در صحن درب امام یا رواق آنجا مدفون شده است. و علم و روحانیّت تاکنون در خاندان و اعقاب او باقی است.

کتب زیر از تألیفات اوست:

1. «تراجیح» در فقه، در چندین مجلد 2. «ترجمه شرح اشارات» خواجه نصیرالدّین طوسی 3. «هشت بهشت» که در آن کتاب های «من لا یحضره الفقیه»، «کافی»، «تهذیب»، «استبصار»، «اکمال الدین»، «امالی»، «علل الشّرایع» و «عیون اخبار الرضا» را به فارسی ترجمه و شرح کرده است. نسخه ای از این کتاب که فقط ترجمه و شرح «من لا یحضره الفقیه» را دارد به شماره 107 در کتابخانه وزیری یزد موجود است.[1] 4. «ترجمه مصباح المتهجد»5. «ترجمه مصباح» کفعمی6. «ترجمه شفا» ابن سینا [که نسخه ای از آن به خط محمّدمعصوم بن محمّدباقر در سال 1087ق کتابت شده و به شماره 9081 در کتابخانه مرکزی دانشگاه تهران موجود است.[2] ]7. «ترجمه مهج الدّعوات» [8. «جامع سلیمانی» به فارسی که آن را پس از «هشت بهشت»، تألیف کرده و نسخه ای از آن در کتابخانه سیّد رضا ابوالبرکات در اصفهان موجود است و در یکی از صفحات آن مهر بیضوی مؤلف: لا اله الا اللّه الحق المبین سیّد علی الحسینی» دیده می شود.[3] ]

[1] زندگینامه علاّمه مجلسی، ج2، صص 62 و 63؛ دانشمندان و بزرگان اصفهان، ج2، صص 817 و 818؛ اعیان الشیعه، ج41، ص310؛ الکواکب المنتشره، صص 500-502؛ فوائد الرضویه، ص320؛ روضات الجنات، ج4، ص208؛ ریاض العلماء، ج4، صص 186 و 187؛ الکنی و الالقاب، ج2، ص56؛ ریحانه الادب، ج1، ص173؛ تلامذه العلاّمه المجلسی، صص 44 و 54؛ فهرست وزیری، ج1، ص139.

[2] فهرست مرکزی دانشگاه تهران، ج17، ص288.

[3] فهرست سه کتابخانه اصفهان، ص67.