علی اصفهانی

علی بن علی اصفهانی [از کاتبان قرن دهم هجری] در دهه سوم صفر سال 995ق نسخه ای از «اربعین» شیخ بهائی را به خط نسخ درشت نوشته و شیخ بهائی با خط نستعلیق خویش در تاریخ 9 ربیع الاوّل 995ق در اصفهان نوشته است که برادرم کمال الدّین ابوتراب عبدالصّمد عاملی این «اربعین» را نزد من خوانده است. و سپس برای او اجازه روایت نوشته است. نسخه به شماره 686 در کتابخانه مرکزی دانشگاه طهران موجود است.[1]

علی بن علی اصفهانی نسخه دیگری از «اربعین» شیخ بهائی را به خط نسخ نوشته که به شماره 4672 در کتابخانه مجلس شورای ملّی موجود است.[2]

غیاث الدّین علی امیران اصفهانی

غیاث الدّین علی بن علی امیران حسینی اصفهانی، از فضلای قرن نهم هجری است در بدخشان ساکن بوده[3] [و در علوم زمان خود خصوصا ریاضیات، هندسه، نجوم و حکمت مهارتی به سزا داشته است. سال وفاتش به دست نیامد امّا ظاهرا تا آخرین سال های قرن نهم زنده بوده است.]

وی را کتب چندی است که از آن جمله است:

[4] «خلاصه التّنجیم و برهان التّقویم» که نسخه ای از آن ضمن مجموعه 1997 به

[1] فهرست مرکزی دانشگاه تهران، ج5، ص1067.

[2] فهرست مجلس، ج13، ص55.

[3] دانشمندان و بزرگان اصفهان، ج2، صص 814 و 815؛ سبک شناسی، ج3، ص221؛ تاریخ نظم و نثر، ص261؛ تاریخ تشیع اصفهان، ص338.

[4] فهرست مرکزی دانشگاه تهران، ج5، ص1067.