نام کتاب : اعلام اصفهان نویسنده : مهدوی، مصلح الدین جلد : 4 صفحه : 532
میرزا
علی رجاء اصفهانی
میرزا
علی خلیلیان متخلّص به «رجاء» فرزند عبدالمحمود شاعر ادیب معاصر در سال 1317ق در
اصفهان متولّد شده و پس از مدّتی تحصیل به بافندگی مشغول شد. از جوانی لب به گفتن
شعر گشوده و در انجمن های ادبی اصفهان مانند شیدا، ادیب فرهمند، پروانه و کمال
شرکت می کرده است.
او
شاعری خوش ذوق و باقریحه و متدیّن و عارف بوده و عاقبت در ذیقعده 1411ق (برابر با
اردیبهشت 1370ش) وفات یافته و در قطعه نام آوران واقع در قبرستان باغ رضوان اصفهان
مدفون شد.
[مادّه
تاریخ فوتش را «محور اصفهانی» ضمن مرثیه ای گوید:
عارفی
خواست وفاتش چو به شمسی گفتم: «بود در جمع از اخلاص و وفا یار ادب»
1370شمسی
این
کتاب ها مجموعه اشعار چاپ شده اوست:
1.
«اندرزنامه»2. «دیوان رجاء»3. «مناقب الائمه». همچنین قسمتی از اشعار رجاء به ضمیمه
«دیوان گلزار» به چاپ رسیده است.
این
شعر از اوست:
یوسفا
خوارتر از این به عزیزان منگر که تو در اوج جلالی و من اندر چاهم
نرسد
دست تمنّا به تو ای نخل بلند سر فرود آر و بده بوسه که من کوتاهم[1] ]