نام کتاب : اعلام اصفهان نویسنده : مهدوی، مصلح الدین جلد : 4 صفحه : 488
علی
خُرجانی اصفهانی
ابوالحسن
علی بن حامد خُرجانی اصفهانی [از محدّثین عامّه اصفهان در اواخر قرن چهارم و اوایل
قرن پنجم هجری] از حافظ ابی اسحاق ابراهیم بن محمّد بن حمزه بن عماره اصفهانی روایت
می کند و ابوالعبّاس احمد بن عبدالغفار بن علی بن اشته اصفهانی از او نقل حدیث می
نماید.[1]
«خُرجان»
نام یکی از محلاّت اصفهان بوده است.
حاج
سیّد علی علاّمه فانی
حاج
سیّد علی علاّمه فانی فرزند آقا سیّد محمّدحسن فانی یزدی بن سیّد حسین بن سیّد
اسماعیل بن سیّد مرتضی حسینی یزدی، از اکابر علماء و فقهاء و مجتهدین معاصر.
در
زوال روز پنج شنبه 26 ربیع الاوّل سال 1333ق در اصفهان متولّد گردیده و نزد حاج میر
سیّد علی مجتهد نجف آبادی، شیخ محمّدحکیم خراسانی، حاج سیّد مرتضی خراسانی، آقا سیّد
محمّد مدرس نجف آبادی و آقا شیخ محمّدرضا نجفی به تحصیل اشتغال جسته و در سال
1362ق به نجف اشرف مهاجرت فرموده و ضمن تکمیل مراتب علمی به تدریس فقه و اصول و
تفسیر مشغول گردید. او پس از 30 سال توقّف در نجف اشرف در سال 1393ق به ایران
مراجعت نموده و در شهر قم سکونت اختیار نمود و به تدریس خارج فقه و اصول پرداخت و
جمعی از افاضل طلاب و مشتغلین حوزه از محضر درس او مستفیض شدند. او همه ساله در ایام
تابستان به اصفهان می آمده و در مدرسه جدّه تدریس و اقامه جماعت می نمود.