مجلدات: رجال و مشاهیر، فرهنگ عامّه و ابنیه تاریخی آن به چاپ رسیده و جلد اوّل کتاب (معرفی اصفهان و اجمالی از تاریخ آن) بارها چاپ شده است.]2. ترجمه «سفرنامه شاردن» که بخشی از آن در جلد اوّل «الاصفهان» به طبع رسیده است.3. «راهبر برای مسافرین اصفهان» [که در سال 1306ش چاپ شده است.]

او سرانجام در شب جمعه 30 شوّال 1349ق در تهران وفات یافته و در صحن امامزاده عبداللّه شهرری مدفون شد.[1]

سیّد علی ابطحی

حاج میر سیّد علی ابطحی فرزند حاج سیّد محمّدباقر بن سیّد محمّدعلی ابطحی سِدِهی، عالم فاضل جلیل.

در عصر روز 18 ذیحجه الحرام (عید غدیر) سال 1329ق در اصفهان متولّد گردید. در اصفهان در خدمت حاج سیّد محمّد سدهی (خالوی معظّم خود) ، حاج سیّد محمّدباقر ابطحی (پدر دانشمند خود) ، آقا میرزا احمد مدرس، آقا سیّد مهدی درچه ای، آقا سیّد مدرس نجف آبادی، حاج میر سیّد علی مجتهد نجف آبادی و آقا شیخ محمّدرضا ابوالمجد نجفی تحصیل نمود. سپس به قم رفته و در درس حضرات آیات: حاج سیّد محمّدتقی خوانساری و حاج شیخ عبدالکریم حائری یزدی حاضر شد. همچنین از آیت اللّه سیّد محسن حکیم اجازه داشت.

او پس از نیل به مقامات عالیه علم و کمال در اصفهان به اقامه جماعت در مساجد حریری ها در محلّه دردشت و مسجد حاج علی در بازار و بالاخره پس از فوت پدر

[1] رجال اصفهان یا تذکره القبور: مقدمه، دانشمندان و بزرگان اصفهان، ج1، صص 458 و 459؛ تاریخ جراید و مجلات ایران، ج1، صص 245-248؛ الاصفهان: رجال و مشاهیر، صص 52-56؛ مکارم الآثار، ج8، صص 2841-2845؛ مؤلفین کتب چاپی، ج4، ص172؛ الذریعه، ج3، ص233 و ج10، ص62؛ زندگینامه رجال و مشاهیر ایران، ج3، ص103.