نام کتاب : اعلام اصفهان نویسنده : مهدوی، مصلح الدین جلد : 4 صفحه : 465
شد
ز جنّت یکی برون و بگفت: «فخر بنهاد رو بسوی حسین»[1] ]
سیّد
علی مسرور بلداجی
سیّد
علی علوی متخلّص به «مسرور» فرزند سیّد ابوطالب، از علماء و ادبای قرن چهاردهم هجری.
در روز [18 ذیحجه] عید غدیر سال 1313ق در قریه «بُلداجی» از دهات ناحیه گندمان
چهارمحال متولّد گردیده و چود در کودکی یتیم شد، حاج محمّدتقی خان بختیاری از
اولاد سهراب خان بختیاری که از خوانین و محترمین آن حدود بود و به سادات و علماء
اعتقاد داشت او را تحت کفالت و حمایت و تربیت خویش قرار داد. او چندی در مکاتب قدیم
درس خواند. بعدا مجالست دانشمندان و فضلاء را اختیار نمود [پس از آن] به شغل مکتب
داری (تا قبل از تأسیس مدارس جدید) اشتغال جسته و [در زادگاه خود] صاحب محراب و
منبر بود. از سن 9 سالگی لب به شعر گفتن گشود. از اوست:
گو
به صرّاف سخندان بیابان جنون که در این راه تمامست عیار من و دل[2]
سیّد
علی بختیاری
سیّد
علی بن ابی القاسم حسینی بختیاری، از علماء و فضلاء معدود بوده [و در اواخر قرن سیزدهم
و اوایل قرن چهاردهم هجری] می زیسته و در سال 1312ق در اصفهان وفات یافته است. وی
از شاگردان حاج شیخ محمّدباقر (نجفی) مسجدشاهی بوده و کتب زیر از اوست:
[1]
دانشمندان و بزرگان اصفهان، ج1، ص162؛ سیری در تاریخ تخت فولاد، ص82؛ بزم معرفت،
صص 282-284.