او سرانجام در سال 1347ق وفات یافت.[1]

میرزا علی اصفهانی*

حاج میرزا علی اصفهانی فرزند میرزا محمّدابراهیم ساغر هنرمند توانای عهد قاجاریه. او از سنتورنوازان مشهور بوده و یکی از نوادگانش میرزا علی ساغری از نوازندگان مشهور تار در اصفهان است.[2]

سیّد علی مقدّس بیدآبادی

آقا سیّد علی مقدّس بیدآبادی بن حاج سیّد ابراهیم حسینی ساوجی مختاری سبزواری، عالم فاضل [از علمای قرن سیزدهم هجری.]

از شاگردان حاج سیّد محمّدباقر حجه الاسلام و حاج سیّد اسداللّه بیدآبادی و حاج ملاّ حسینعلی تویسرکانی و آقا میر سیّد حسن مدرس و دیگران بوده و زوجه اش دختر ملاّ صالح جویباره ای است.

وی در زهد و تقوا زبانزد خاص و عام بوده است. تولّدش در حدود سال 1235ق و وفاتش در حدود 1300 و اندی اتفاق افتاده است و او را جنب مزار پدرش در قبرستان قبله دعای اصفهان دفن کردند. وی در مسجد محلّه شیش بیدآباد اقامه جماعت می نمود.[3]

[او بر کتاب «منوّر العیون» تألیف: میرزا عبدالجواد کلباسی در سال 1291ق تقریظ

[1] فرهنگ و تاریخ گز بُرخوار، ص123.

[2] دیوان غمگین اصفهانی: مقدمه.

[3] بیان المفاخر، ج1، ص352؛ مزارات اصفهان، ص327.