او در سن 76 سالگی در اردیبهشت 1355ش در مسیر جاده دهاقان به اصفهان بر اثر تصادف اتومبیل مجروح شد.[1] و در 20 اردیبهشت آن سال وفات یافته و در تکیه لسان الارض (تکیه شهدای فعلی) در تخت فولاد اصفهان مدفون شد.[2]

از بس ز هجر روی تو جانا گریستم امید زندگی به تو دارم که زیستم

از نیستی به عالم هستی چو آمدم نشناختم هنوز خودم را که کیستم

از پرتو جمال تو ای آفتاب حُسن چون ذرّه از اشعه روی تو نیستم[3]

عطاءاللّه عقیلی اصفهانی

عطاءاللّه بن محمّد عقیلی اصفهانی [از فضلای قرن یازدهم هجری] در سال 1023ق کتاب «جامع المقاصد» علاّمه حلّی را به خط نسخ نوشته و کتاب به شماره 3387 در کتابخانه مجلس شورای ملّی موجود است.[4]

حاج آقا عطاءاللّه فقیه امامی

حاج آقا عطاءاللّه درب امامی فرزند حاج میر سیّد محمّد [بن سیّد عبدالباقی بن میرزا بن میر محمّدصادق بن سیّد علی بن میر محمّد بن سیّد اسداللّه بن میر ابوطالب امامی عریضی حسینی اصفهانی] عالم فاضل ماهر و فقیه معاصر.

در اصفهان متولّد شده و نزد بسیاری از بزرگان اهل علم و مدرسین و مجتهدین این شهر از آن جمله آقا سیّد محمّدباقر درچه ای، آخوند کاشی، آقا میرزا احمد مدرس، آقا شیخ محمّدرضا نجفی [و آقا سیّد مهدی درچه ای] تلمّذ نموده [و در نجف اشرف در درس حضرات آیات آقا ضیاءالدّین عراقی، آقا سیّد ابوالحسن اصفهانی و آقا سیّد محمّد

[1] سیمای دهاقان، صص 306 و 307.

[2] تخت فولاد یادگار تاریخ: خطی.

[3] تذکره شعرای استان اصفهان، ص830.

[4] فهرست مجلس، ج10، بخش دوم، ص911.