رعایت نموده است.[1] 3. «حاشیه بر تهذیب الاحکام» 4. «حاشیه بر مدارک الاحکام» 5. «حاشیه بر من لا یحضره الفقیه»[2] 6. «فوائد متفرقه»

در کتابخانه آستان قدس رضوی نسخه ای از «وجیزه» شیخ بهائی موجود است که ملاّ عزیزاللّه در صدر نسخه یک صفحه فوائد اقتباس از «رجال ابن داود» و در آخر نسخه ده برگ فوائد متفرقه از کتاب «منتقی الجمان» را در تاریخ ظاهرا 1071ق نوشته است.[3]

شیخ عزیزاللّه بیدآبادی

شیخ عزیزاللّه بیدآبادی فرزند شیخ محمّدحسین بن آقا محمّد بیدآبادی، عالم فاضل و فقیه عارف (از علمای قرن سیزدهم هجری) .

در علم رمل و جفر و اعداد استاد بوده و علاوه بر آنها فقیهی عالیقدر به شمار می رفته، در اواخر قرن سیزدهم وفات یافته است.[4]

نواده اش آقا شیخ عزیزاللّه بن شیخ محمّدحسین بن شیخ عزیزاللّه هم از فضلاء اوایل قرن چهاردهم هجری بوده و در مسجد سیّد اصفهان مکتب خانه داشته است.[5]

[1] فهرست رضوی، ج6، ص601.

[2] الذریعه، ج6، صص 52 و 194 و 223.

[3] فهرست رضوی، ج6، ص630؛ زندگینامه علاّمه مجلسی، ج1، ص366؛ دانشمندان و بزرگان اصفهان، ج1، ص421؛ فوائد الرضویّه، ج1، ص263؛ الروضه النّضره، ص366؛ مصفی المقال، صص260 و 261؛ علاّمه مجلسی بزرگمرد علم و دین، ص41.

[4] بیان المفاخر، ج2، ص231؛ جغرافیای اصفهان (تحویلدار) ، ص83؛ آثار ملّی اصفهان، ص193.

[5] بیان المفاخر، ج2، ص99.