ابوالحسین
عبیداللّه بن محمّد بن احمد بن معدان عُصفُری مقری خلاّل [از محدّثین قرن چهارم
هجری]
از
محدّثین عراق و اصفهان حدیث شنیده و در سال 375ق وفات یافته است. وی از
ابوعبداللّه احمد بن علی جوزجانی روایت می کند و حافظ ابونعیم اصفهانی از او نقل
حدیث می کند.[2]
عبیداللّه
طیّان
ابوالحسین
عبیداللّه بن محمّد بن صالح طیّان قوّال [از محدّثین عامّه اصفهان در قرن چهارم
هجری] وی از علی بن سعید عسکری روایت می کند.[3]
عبیداللّه
بُرجی اصفهانی
ابوالقاسم
عبیداللّه بن محمّد بن عبید بن قَمِن بن فیل برجی صوفی اصفهانی [از محدّثین عامّه
اصفهان در قرن پنجم هجری] از ابوالحسن علی بن احمد بن محمّد بن حسین بن ابراهیم
خُرجانی روایت می کند و ابوعلی حدّاد از او روایت می نماید.[4]
[«بُرج»
و «خُرجان» از دهات شرق اصفهان به شمار می روند.]