بن محمّد نزد او تلمّذ کرد. ابی مسلم بن حجا الکوفانی در رثای او گوید:

سآتی باکیا شط الفرات لعینی استمد مَدَی حیات

فابکی ثم ابکی ثم ابکی علی من عقد توسّد جندلات

علی قمر الزّمان و زین علم عبیداللّه کنز الفائدات[1]

عبیداللّه روقی اصفهانی

ابوالحسن عبیداللّه بن طاهر بن حسین روقی [از محدّثین اصفهان در قرن پنجم هجری[ سبط ابوبکر بن فورک. سمعانی درباره او نوشته است: «من وجوه العلماء و الائمه و کانت الیه الفتوی فی مذهب الشجره».

در طابران از شاگردان ابومحمّد جوینی بوده و ابوالمناقب سعد بن عبید طابرانی طوسی از او روایت شنیده است. فوت [صاحب عنوان] در رمضان 496ق[2] [بوده است.]

عبیداللّه خطیبی

قاضی القضاه ابواسماعیل عبیداللّه بن علی خطیبی مقتول به سال 502ق به دست باطنیان. از مخالفین سعدالملک آبیو خود مردی جاهل و محیل بود و سبب قتل سعدالملک گردید.[3]

عبیداللّه قصری

ابوالقاسم عبیداللّه بن فضل بن احمد بن عبداللّه بن محمّد قصری ممیّز اصفهانی [از محدّثین عامّه اصفهان در قرن ششم هجری] از ابراهیم طیّان حدیث شنیده و جهت

[1] معجم البلدان، ج12، ص69.

[2] التّحبیر، ج1، ص295.

[3] تعلیقات نقض، ج2، ص727.