عبدالمؤمن اصفهانی

ابونصر عبدالمؤمن بن عبدالجلیل بن علی بن بنان اصفهانی [از محدّثین عامّه اصفهان در قرن ششم هجری.]

از ابوبکر محمّد بن احمد بن محمّد بن ماجه ابهری حدیث شنیده و جهت ابوسعد سمعانی حدیث نوشته است. فوت [او] در محرم 549ق در اصفهان[1] [واقع شد.]

میرزا عبدالمؤمن شهرستانی*

میرزا عبدالمؤمن شهرستانی، شاعر ادیب و فاضل از سادات عالی مقام ناحیه «شهرستان» اصفهان بوده و نزد سلاطین صفوی دارای احترام و اعتبار بوده و در سال 1108ق تولیت آستان قدس رضوی را به عهده گرفت.[2] او اهل فضل و ادب بوده و کتابخانه ای آبرومند داشته و از جمله کتاب های آن «نهایه المرام» علاّمه حلّی بوده که میرزا عبداللّه افندی (صاحب ریاض العلماء) آن را ملاحظه کرده است.[3]

عبدالمؤمن قهپائی

عبدالمؤمن قهپائی [از کاتبان قرن دهم هجری] در سال 996ق نامه علی بن مؤیّد را به شهید اوّل را به دستور تاج الدّین حسین صاعد بن شمس الدّین طوسی، در جُنگی که به نام «دستور» نامیده شده است، به خط خود نوشته است. این مجموعه به شماره 2144 در کتابخانه مرکزی دانشگاه طهران موجود است.[4]

[1] التّحبیر، ج1، ص493.

[2] وقایع السنین و الاعوام، ص523.

[3] تاریخ پانصد ساله خاندان شهرستانی، ص151.

[4] فهرست مرکزی دانشگاه تهران، ج9، ص806.