آن را نزد مؤلّف خوانده و با او مقابله نموده و میرداماد به خط خودش در حاشیه کتاب بلاغ و سماع نوشته است. این نسخه در کتابخانه مدرسه فاضل خان مشهد مقدّس موجود بوده است.[1]

[کتب زیر از تألیفات ملاّ عبدالمطلب طالقانی است:

1. «فوائد المؤمنین» 2. «خلاصه الفوائد» 3. «غنیمه المتعبّدین»[2] ]

میر عبدالمطلب جزائری

میر عبدالمطلب موسوی جزائری [از فضلاء مقیم اصفهان در قرن یازدهم هجری.[ «اصول کافی» را نزد علاّمه ملاّ محمّدباقر مجلسی خوانده و در آخر آن، علاّمه مجلسی جهت وی اجازه مرقوم فرموده [است.] تاریخ آن ششم شوال 1074ق [است.] علاّمه طهرانی در «الذریعه» گوید: پنج اجازه دارد همگی مختصر به تاریخ های مختلف از 1074ق تا 1077ق بر اجزاء اصول کافی [و در یکی از آنها از میر عبدالمطلب چنین یاد شده است:] «السیّد الاید الفاضل الموفّق المسدّد میر عبدالمطلب»[3]

سیّد عبدالمطلب موسوی اصفهانی

سیّد عبدالمطلب زین العابدینی شهیر به «سیّد میرزا» موسوی اصفهانی [از فضلای قرن سیزدهم هجری] در سال 1225ق کتاب «مصابیح القلوب» تألیف: میر محمّدحسین خاتون آبادی [امام جمعه] را کتابت نموده است. نسخه به شماره 1557 در کتابخانه

[1] الروضه النّضره، ص356؛ خاندان شیخ الاسلام اصفهان، ص78.

[2] الذریعه، ج18، ص174؛ ریاض العلماء، ج3، ص268.

[3] زندگینامه علاّمه مجلسی، ج2، ص58؛ علاّمه مجلسی بزرگمرد علم و دین، ص351؛ اجازات الحدیث، ص229؛ تلامذه العلاّمه المجلسی، ص114؛ الفیض القدسی، ص18؛ فیض قدسی، ص167.