شیخ عبدالمطلب سبزواری

شیخ عبدالمطلب سبزواری فرزند میرزا محمّدرحیم شیخ الاسلام بن میرزا محمّدجعفر بن ملاّ محمّدباقر مجلسی، عالم فاضل [از علمای قرن دوازدهم هجری.] در اصفهان به تحصیل پرداخته و در عداد فضلاء اهل علم قرار گرفته و سرانجام در سه شنبه 13 رجب 1160ق وفات یافت و در تکیه آقا حسین خوانساری در تخت فولاد اصفهان مدفون شد.

مادّه تاریخ وفاتش را «میرزا جعفر طباطبائی اردستانی» متخلّص به «راهب» چنین گفته است:

کلک «راهب» از پی افسوس گفت: «گلبن باغ جنان از پا فتاد»[1]

ملاّ عبدالمطلب طالقانی

ملاّ عبدالمطلب بن ملاّ یحیی طالقانی [از فضلاء و دانشمندان قرن یازدهم هجری.[ از شاگردان میر محمّدباقر استرآبادی (میرداماد) است. او در سال 1020ق کتابت کتاب «شرعه التّسمیه» تألیف: میرداماد را به خط نسخ در اصفهان به پایان رسانیده و کتاب حاشیه نویسی از مؤلّف و علامت بلاغ از مؤلّف دارد و در پایان نسخه انهاء و اجازه ای است که مؤلف جهت کاتب نسخه به تاریخ 1020ق نوشته است. نسخه ضمن مجموعه شماره 2519 در کتابخانه آیت اللّه مرعشی در قم موجود است.[2]

وی در سال 1029ق نسخه ای از «ضوابط الرّضاع» تألیف: میرداماد را کتابت کرده و

[1] دانشمندان و بزرگان اصفهان، ج1، ص438؛ سیری در تاریخ تخت فولاد، ص111؛ خاندان شیخ الاسلام اصفهان، ص182.

[2] فهرست مرعشی، ج7، ص105.