آموخته است. غزل را به طرز قدما نیکو می گفت و در اغلب مسابقه های ادبی طهران و اصفهان شرکت می جست. او از اعضای قدیمی انجمن ادبی شیدا بود.

از اوست:

نخست ای مه نامهربان چو با تو نشستم گرفتم از همه خوبان دل و به مهر تو بستم

ز توبه توبه نمودم به رغم زاهد و مفتی ببین درستی عهدم که توبه را نشکستم[1]

عبدالمطلّب اصفهانی*

عبدالمطلّب اصفهانی، رَسّام و نقّاش هنرمند دوره قاجاریه است. وی تعدادی از نقاشی های کتاب «کلیله و دمنه» را نقاشی کرده و رقم او «راقم عبدالمطلّب اصفهانی» است. این کتاب چاپ سنگی شده است.[2]

ملاّ عبدالمطلّب اصفهانی

ملاّ عبدالمطلّب بن حسن بن محمّد اصفهانی، عالم فاضل [از علمای اواخر قرن یازدهم و اوایل قرن دوازدهم هجری] مؤلف کتاب های ذیل:

1. «ترجمه مهج الدّعوات» که به نام شاه سلطان حسین صفوی نوشته و در کتابخانه فاضل ارجمند آقا سیّد مصطفی حسینی موجود [بوده] است. 2. «هبه الوصال فی ادعیه رویه الهلال» که نسخه ای از آن به شماره 3539 در کتابخانه مرکزی دانشگاه طهران نگهداری می شود. 3. «هدیه الاجله فی ادعیه الاجلّه» که به نام شاه سلطان حسین نوشته و در کتابخانه مرکزی دانشگاه طهران موجود است.[3] [4. «نهج البر فی ادعیه السّر» به

[1] تذکره شعرای معاصر اصفهان، ص239؛ مکارم الآثار، ج7، ص2447؛ نامه سخنوران، ص159.

[2] مجلّه «صنعت چاپ»، شماره 136، اردیبهشت 1373، ص57.

[3] فهرست مرکزی دانشگاه طهران، ج12، ص2559؛ الذریعه، ج25، ص204.