فاضل [در اصفهان سکونت داشته و در اواخر قرن دوازدهم و اوایل قرن سیزدهم هجری زندگی می کرد.] زوجه اش دختر میرزا حیدرعلی شیروانی بوده است.[1]

ملاّ عبداللّه تبریزی

ملاّ عبداللّه بن محمّدکاظم بن شاه محمّد تبریزی اصفهانی، عالم فاضل محقّق [از دانشمندان قرن دوازدهم هجری است. ظاهرا در محلّه عباس آباد اصفهان ساکن بوده و سپس در نجف اشرف سکونت گزیده است و احتمالاً از شاگردان پدر خود و عمویش (مولی محمّدحسین بن شاه محمّد) بوده است.]

کتب زیر از تألیفات اوست:

1. «اهداء الأهبه فی شرح النّخبه» به عربی «نخبه» از تألیفات فیض کاشانی است جلد سوم آن که در جمعه دهم جمادی الآخر 1153ق کتابت شده و نزد سیّد مهدی صدر در نجف اشرف موجود بوده است.[2] [نسخه دیگری از این کتاب به شماره 15639 در کتابخانه مجلس شورای اسلامی موجود است.[3] ] 2. «حکم الشّعر فی الشّرع» که نسخه ای از آن در سال 1243ق کتابت شده و در کتابخانه شریعت اصفهانی به نظر علاّمه شیخ آقابزرگ طهرانی رسیده است.[4] [3. «شرح تجرید العقائد» به فارسی که جزء اوّل آن در سال 1116ق تألیف شده است.[5] علاوه بر تألیفات فوق وی «الضوابط فی الشّک و السّهو و النّسیان» فیض کاشانی و چند رساله دیگر را در سال 1137ق در مدینه السادات زواره کتابت کرده که اکنون در کتابخانه حضرت امیرالمؤمنین علیه السلام نجف اشرف

[1] مرآت الاحوال جهان نما، ج1، ص273.

[2] الذریعه، ج14، ص102؛ الکواکب المنتشره، ص455؛ فهرست های خودنوشت فیض، ص280.

[3] فهرست مختصر مجلس، ص514.

[4] الذریعه، ج7، ص53.

[5] تراجم الرّجال، ج1، ص330.