تخصصی او در فرانسه در رشته فارماکولوژی در دانشکده بوردو در سال 1339ش پایان پذیرفت و در دانشکده پزشکی اصفهان به تدریس پرداخت. او چندی معاون اداری و مالی دانشگاه اصفهان و مدتی معاون دانشکده پزشکی بود. همچنین عضو انجمن فارماکولوژی ایران و عضو انجمن بین المللی فارماکولوژی بوده است.

آثار او اعم از ترجمه و تألیف عبارتند از:

1. «داروهای مؤثر بر سلسله اعصاب نباتی»2. «آسیب شناسی روانی»3. «فارماکولوژی پزشکی»4. «روشنگری در پزشکی کهنه و نو»5. «کلسترول و سکته های قلبی»6. «بهداشت از کودکی تا کهنسالی»7. ترجمه «تشخیص و درمان بیماری ها» که در سال 1362 به عنوان کتاب سال جمهوری اسلامی ایران برگزیده شد و لوح تقدیر از طرف رئیس جمهور به مترجم اهداء شد.8. ترجمه «بیماری های کودکان»9. ترجمه «بیماری های زنان و مامایی»10. ترجمه «کتاب پزشکی سیسیل» 11. ترجمه «فارماکولوژی پایه و بالینی» (2 جلد) با همکاری دکتر تقی قفقازی 12. ترجمه «مقدمات جراحی شواتز» 13. «تشخیص و درمان طبّی بیماری ها» 14. ترجمه «بیماری های هلیکوباکتر پیلوری» با همکاری دکتر حمید کلانتر و دکتر محمّد جلالی.[1]

عباس صوفی

ابوالفضل عباس بن ابراهیم بن عباس صوفی، [از محدّثین عامّه اصفهان در قرن چهارم هجری] از احمد بن محمّد بن سَکَن روایت می کند و حافظ ابراهیم اصفهانی از او نقل حدیث می نماید.

[1] راهنمای دانشکده پزشکی و داروسازی اصفهان، ص31؛ فرهیختگان، صص 11 و 12.