هجری] استاد شیخ منتجب الدّین بن بابویه قمی بوده و در سال 563ق وفات شده است.[1]

ملاّ عبداللّه اژه ای

ملاّ عبداللّه بن ملاّ علی اکبر اژه ای بن محمّدباقر، عالم فاضل و فقیه محقّق [از علمای قرن سیزدهم هجری]

در اصفهان متولّد شده و نزد علمای این شهر و احتمالاً نزد پدرش [و ملاّ علی نوری، حاج محمّدابراهیم کلباسی و حاج سیّد محمّدباقر شفتی] و دیگران بهره گرفته است. و پس از وفات پدر به اقامه جماعت در مسجد علی اصفهان پرداخته است.

وی در وقت فجر سه شنبه چهارم ربیع الاوّل 1265ق وفات یافته و در تخت فولاد نزدیک مزار پدرش مدفون شد.

میرزا حسن کفاش اصفهانی مرثیه و تاریخ فوتش را چنین گفته که بر سنگ مزار او نقر گردیده است:

آسمان علم و حلم و فضل از این خاکدان زد قدم از لطف حق سوی بهشت جاودان

چون به مهر اهلبیت مصطفی آن جان پاک باد عیش... جنه المأوی مکان

از پی تاریخ سال رحلتش «کفاش» گفت: «رفته عبداللّه از دنیا بگلزار جنان»

در کتابخانه آیت اللّه مرعشی نجفی نسخه ای از کتاب «تحفه الخاقانیّه» (شماره

[1] مرآت الجنان، ج3، ص372؛ بحارالانوار، ج105، ص198.