گردید. و مزار او در تعمیرات اخیر بقعه از بین رفت.[1]

میرزا عبداللّه سبزواری اصفهانی

میرزا عبداللّه سبزواری فرزند میرزا محمّدرحیم شیخ الاسلام، عالم فاضل، از علماء اصفهان و ائمه جماعت و صاحب محراب و منبر بوده و در سلخ ذیحجه الحرام 1275ق در اصفهان وفات یافته و در بقعه آقاحسین خوانساری در تخت فولاد اصفهان مدفون شد.[2]

سیّد عبداللّه میردامادی

سیّد عبداللّه میردامادی سدهی بن حاج محمّدرحیم کبیر بن میر مرتضی بن میر محمّداشرف بن میر عبدالحسیب بن میر سیّد احمد علوی عاملی، عالم فاضل جلیل [از دانشمندان قرن سیزدهم هجری.]

در روز چهارشنبه 10 صفر 1165ق متولّد شده و نزد آقا محمّدباقر وحید بهبهانی، میرزا ابوالقاسم قمی و از مصاحبین و مخصوصین حاجی [محمّدابراهیم] کلباسی و حاج سیّد محمّدباقر حجه الاسلام شفتی بوده و در سِدِه [خمینی شهر کنونی] سکونت و امامت می نموده است. در اواخر عمر در اصفهان مقیم شده و در روز 22 محرم 1243ق وفات یافته و پسرش نیز در همین روز وفات نمود و هر دو را در محله خوزان در جایی که به نام خود او به مقبره میر سیّد عبداللّه معروف است [واقع در سِدِه] مدفون ساختند. در این بقعه عدّه ای از بزرگان مدفون می باشند [که] از آن جمله است: 1. شیخ ابراهیم عاملی از

[1] دانشمندان و بزرگان اصفهان، ج2، ص794؛ رجال اصفهان یا تذکره القبور، ص129؛ مزارات اصفهان، ص37؛ زندگینامه علاّمه مجلسی، ج2، ص340.

[2] دانشمندان و بزرگان اصفهان، ج1، ص438؛ سیری در تاریخ تخت فولاد، ص111؛ خاندان شیخ الاسلام اصفهان، ص182.