نام کتاب : اعلام اصفهان نویسنده : مهدوی، مصلح الدین جلد : 4 صفحه : 311
یازدهم
هجری و] از شاگردان شیخ بهائی است. او نسخه ای از «خلاصه الاقوال» را نوشته و نزد
شیخ بهائی خوانده و شیخ وی را اجازه داده است. نسخه به شماره 3629 در کتابخانه
آستان قدس رضوی در مشهد مقدّس موجود است.[1] [او همچنین مجموعه ای شامل «الجبل
المتین» در سال 1007ق کتابت کرده که به شماره 6195 در کتابخانه مرکزی دانشگاه
تهران وجود دارد.[2] ]
ملاّ
عبداللّه واعظ اصفهانی
مولی
عبداللّه بن شیخ ابوالبرکات واعظ اصفهانی، از وعاظ و محدّثین مسجد جامع اصفهان
است. و با خاندان علاّمه مجلسی معاشر و مصاحب [بوده] و احتمالاً در بقعه خاندان
مجلسی و مسجد جامع و یا در حوالی آن مدفون است.[3]
ملاّ
عبداللّه بن ابی الحسن
ملاّ
عبداللّه [بن ابی الحسن]، عالم عامل و فقیه کامل متوفی در [عصر جمعه از ماه ذیقعده]
سال 1184ق بوده و قبرش نزدیک قبر [ملاّ اسماعیل] خواجوئی در تخت فولاد است. مادّه
تاریخ وفاتش را «صهبا» [تقی صهبای قمی] گوید:
از
جهان رفت آه عبداللّه زان در اخلاق و فضل کامل حیف