کتابخانه آستان قدس رضوی موجود است.[1] ]

عبداللطیف تبریزی

استاد عبداللطیف تبریزی، از زرگران هنرمند قرن دوازدهم هجری است. او از تبریزیان ساکن محلّه عباس آباد اصفهان بود. این تبریزی ها در فنون زرگری، زرکشی، شبکه کاری طلا و نقره، ملیله کاری و طراحی نقوش زیبا بر طلا و نقره به پیشرفت های زیادی دست یافته بودند. استاد عبداللطیف، بر روی در زیبا و نفیس مدرسه چهارباغ کارهای زرگری، نقاشی، منبّت، ملیله و قاب سازی نموده است و این در سال 1126ق در مدخل مدرسه چهارباغ اصفهان نصب شده است.[2]

میرزا عبداللطیف تنهای اصفهانی

میرزا عبداللطیف اصفهانی پنجابی متخلّص به «تنها» شاعر ادیب در اوایل قرن دوازدهم هجری. خواهرزاده میرزا جلال اسیر اصفهانی است. در هندوستان ساکن بوده و حکومت پنجاب را داشته و به سال 1116ق وفات یافته است. دیوان اشعارش در کتابخانه مجلس شورای ملّی است.[3]

از اوست:

به جز ساغر چو موج باده کی گردد زبان من به رنگ از می مغز دارد استخوان من

[1] فهرست الفبائی رضوی، ص161.

[2] گنجینه آثار تاریخی اصفهان، ص692؛ بزرگان فرهنگ و تاریخ اصفهان: خطی.

[3] الذریعه، ج9، ص179؛ تذکره حسینی، ص78؛ تذکره شمع انجمن، ص164؛ صحف ابراهیم، ص90؛ تذکره نتایج الافکار، صص 128 و 129؛ کلمات الشعراء، ص20؛ کاروان هند، ج1، صص 255 و 256.