سودائی دستگردی» [که به اهتمام دکتر ابراهیم انواری، فرزند شاعر در سال 1336ش به طبع رسید.]9. «ملتقط اللّغه» که در آن 15 هزار لغت عربی به فارسی ترجمه شده است.10. منظومه «انوار سهیلی» معروف ترین اثر اوست. و به همین جهت به «ناظم السهیلی» معروف بود و نام فامیلی خود را «انواری» نهاد. [این منظومه در سال 1371ش به اهتمام مهندس حسین انواری فرزند دکتر ابراهیم انواری به طبع رسید.]

دو فرزندش دکتر ابراهیم انواری و محمّدباقر لمعه از شعراء و ادبای زمان خویش به شمار می رفته اند.

این شعر از اوست:

راحت و عشرت و فراغت دل نشود جمع با جهان داری

روغن کنجد ار ببینی صاف یادآور ز سنگ عصّاری[1]

عبدالکریم حسن آبادی اصفهانی

ابوطاهر عبدالکریم ابوالفتح بن عبدالرزاق بن عبدالکریم بن عبدالواحد بن محمّد بن عبدالرّحمان بن محمّد بن سلیمان حسن آبادی اصفهانی، [از محدّثین عامّه اصفهان در قرن پنجم هجری.] از پدرش و ابوبکر باطرقانی [احمد بن فضل و اباعثمان سعید بن ابی سعید عیار و احمد بن محمود ثقفی در اصفهان و ابامحمّد عبداللّه بن محمّد بن هزارمرد صریفینی در بغداد] روایت می کند [و ابوعبداللّه شهردویر بن حسن فواکهی در طبرستان از او استماع حدیث کرده است.]

[1] مجله ارمغان، سال دوم، شماره 7، مورخ 1300ش، ص35؛ رجال اصفهان یا تذکره القبور، صص 98 و 99؛ تذکره شعرای معاصر اصفهان، صص 250-252؛ دانشمندان و بزرگان اصفهان، ج2، صص 784 و 785؛ مکارم الآثار، ج7، صص 2347-2350؛ مؤلفین کتب چاپی، ص921.