عبدالقادر
اصفهانی، از معماران چیره دست قرن نهم هجری است. او در سال 848ق مسجد دباغ خانه را
در آنقره (آنکارا) در سرزمین عثمانی (ترکیه امروزی) ساخته است.[2]
خواجه
عبدالقادر بسینانی اصفهانی*
خواجه
عبدالقادر بسینانی اصفهانی، از شعرای اوایل قرن یازدهم هجری. از اهالی قریه «بسینان»
از توابع اصفهان بوده و پدرانش همه از بزرگان و رؤسای آنجا بوده اند. خودش مردی کریم
الطبع و سخی بوده و محفل او محلّ اجتماع فضلاء و ادباء و اهل حال بود. چندی به
سودای کیمیا سرمایه خویش را هزینه کرد. عاقبت به هند سفر کرده و در سال 1025ق در
سن 90 سالگی وفات یافت. این بیت از اوست:
نکردم
جان نثار قاصد و شرمنده ام از وی که در اوّل سخن بیهوش کرد از ذوق پیغامم[3]
[1]
الذریعه، ج3، ص312؛ ج4، ص37 و ج5، صص 286 و 300؛ دانشمندان و بزرگان اصفهان، ج2،
صص 783 و 784؛ مزارات اصفهان، ص252.