سپس در دبیرستان ادب اصفهان دوره متوسّطه را گذراند و دیپلم ادبی گرفت. سپس در دانشگاه اصفهان تحصیلات عالی را طی نمود و لیسانس زبان و ادبیات فارسی گرفت. وی پس از استخدام در آموزش و پرورش در سال 1351ش به تدریس در دبیرستان های اصفهان همچون دبیرستان هاتف و هنرستان سروش پرداخت و در سال 1379ش بازنشسته شد. وی از نوجوانی به سرودن شعر پرداخته و در سرودن غزل و رباعی و مثنوی مهارت دارد و در انجمن های ادبی اصفهان از جمله انجمن ادبی حافظ شرکت می کند. این کتاب ها از آثار اوست:

1. «داستان های شاهنامه» در 17 جلد، که 3 جلد از آنها در سال 1373ش چاپ شده است. 2. «شازده کوچولو» از آنتوان دوسنت اگزوپری، نویسنده فرانسوی (به صورت منظوم) 3. «بوسه بر مهتاب» (مجموعه شعر) 4. «مژده آفتاب» (مجموعه شعر) [1]

از اوست:

به سست عهدی سخت زمانه می خندم فسانه بوده جهان، بر فسانه می خندم

نشسته دجله اشکم به خشکسالی و من به جای گریه و آه شبانه می خندم[2]

عبدالعلی اصفهانی

عبدالعلی بن محمّدکاظم اصفهانی، [از فضلاء قرن سیزدهم هجری] نسخه ای از «قوانین المحکمه» را کتابت نموده و به شماره 469 در کتابخانه آیت اللّه گلپایگانی در قم

[1] مصاحبه غلامرضا نصراللهی با آقای عبدالعلی غفوری در روز 21 آبان 1383ش.

[2] تذکره شعرای استان اصفهان، (ویرایش نخست) ، صص 535 و 536.