نسخه
ای از کتاب «سفینه توفیق» در کتابخانه مسجد اعظم قم موجود است.[2]
شیخ
نورالدّین عبدالصّمد نطنزی
شیخ
نورالدّین عبدالصّمد بن علی اصفهانی نطنزی از مشایخ اقطاب صوفیه است. [در علوم دینی
علوم خود مهارت داشته و مراتب سیر و سلوک را نزد مشایخ طریقت طی نموده] و از شیخ
نجیب الدّین بزغش خرقه پوشیده است. [شیخ عزّالدّین محمود نطنزی کاشانی و] شیخ کمال
الدّین عبدالرّزاق کاشانی [سال ها نزد او عرفان نظری آموخته و از مقام علمی و معنوی
او کسب فیض نموده و] از او خرقه پوشیده اند.
شیخ
نورالدّین در نطنز ساکن بوده و خانقاه داشته و همانجا در سال 699ق وفات یافته و به
خاک رفته و مریدانش بقعه ای عالی بر سر مزار او بنا کرده اند.[3]
عبدالصّمد
امامی
عبدالصّمد
شریف بن موسی (بن) رضا امامی، عالم فاضل [از محدّثین و دانشمندان قرن یازدهم هجری]
از شاگردان علاّمه ملاّ محمّدباقر مجلسی بوده و کتاب «من لا یحضره الفقیه» را نزد
او خوانده و در پایان کتاب الصلاه، علاّمه مجلسی اَنهائی را در ذیحجه 1095ق به نام
او مرقوم فرموده است. همین عبدالصّمد می نویسد که در دهه آخر سال 1090ق کتاب را در
مدرسه سلیمانیه مقابله کرده است. کاتب نسخه
[1]
دانشمندان آذربایجان، ص256؛ تاریخ علمی و اجتماعی اصفهان، ج3، ص303؛ الذریعه، ج12،
ص196.