نام کتاب : اعلام اصفهان نویسنده : مهدوی، مصلح الدین جلد : 4 صفحه : 231
میرزا
عبدالرزاق نشئه
میرزا
عبدالرزاق تبریزی اصفهانی متخلّص به «نشئه» از شعرای قرن دوازدهم هجری. سخن شناس
بود و عمر در صحبت با شعراء و شعر صرف نموده بود و آنچه می گفت درست و سنجیده بود.
در اصفهان وفات یافت.
در
پای خمی دیده پیمانه ضیا یافت کوری به قدمگاه می ناب شفا یافت[1]
درباره
او نوشته اند که سلسله نسبش به جهانشاه ترکمان می رسد. نسخه ای از دیوان اشعار او
به شماره 14761 در کتابخانه مجلس شورای اسلامی در تهران موجود است.[3] ]
شیخ
عبدالرسول اصفهانی
شیخ
عبدالرسول اصفهانی [از علمای نیمه نخست قرن چهاردهم هجری] از شاگردان آخوند خراسانی
بوده و «شرح خطبه: اوّل الدّین معرفته» را از تقریرات استاد خویش تألیف نموده است.
و در حدود سال 1356ق در نجف وفات یافته است.[4]
شیخ
عبدالرسول الیادرانی
شیخ
عبدالرّسول الیادرانی چهارسوقی، عالم فاضل معاصر [فرزند حاج حسین، از اهالی محلّه
«الیادران» اصفهان. ابتدا در مدرسه صدر حجره داشت و به تحصیل مشغول بود و در کنار
تحصیل با تلاش و کار امرار معاش می کرد. عاقبت به عتبات عالیات رفته