در پایان نسخه «کافی» میرمحمّدصالح خاتون آبادی در روز دحو الارض سال 1100ق انهائی جهت میرزا عبدالرحیم بن میرزا سیّد محمّد موسوی نوشته است که به احتمال قوی همین صاحب عنوان است. نسخه به شماره 7239 در کتابخانه آیت اللّه مرعشی در قم موجود است.[1] خاتون آبادی در این نوشته از شاگرد خود چنین یاد کرده است:

«السیّد السنّد، الاجلّ الاکمل صاحب حسب الفاخر و النّسب الظّاهر جامع محامد الخصال حاوی محاسن الخلال المتخلی عن ربقه الجهل المتحلّی بحلیه الفضل...»[2]

عبدالرّحیم ریزی لنجانی

عبدالرّحیم بن ملاّ محمّدیار ریزی لنجانی [از کاتبان قرن سیزدهم هجری] در سال 1272ق جلد دوّم کتاب «شرایع الاسلام» محقّق حلّی را نوشته است. نسخه به شماره 446 در کتابخانه آیت اللّه گلپایگانی در قم موجود است.[3]

ملاّ عبدالرّحیم دماوندی

ملاّ عبدالرّحیم بن محمّد یونس دماوندی اصفهانی حائری، عالم فاضل و حکیم عارف [از دانشمندان و عرفای قرن دوازدهم هجری.]

در اصفهان نزد جمعی از علماء از جمله ملاّ محمّدصادق اردستانی و آقا خلیل اصفهانی تلمّذ نموده و در علوم زمان خویش چون فقه، حدیث، کلام، حکمت، ادبیات و عرفان مهارت داشت. وی از مشایخ عرفاء سلسله نوربخشیه بوده و عاقبت به کربلا

[1] فهرست مرعشی، ج19، ص40.

[2] تراجم الرّجال، ج1، ص281.

[3] فهرست گلپایگانی، ج2، ص106.