ابوالفتح
عبدالرحیم ملقّب به «بهاءالملک» فرزند خواجه نظام الملک حسن طوسی [از دولتمردان
عهد سلجوقی در قرن پنجم هجری] در زمان وزارت عزّالملک ابوعبداللّه حسین بن نظام
الملک و سلطنت بَرکیارُق متصدی دیوان طغرا و مردی بی کفایت و شرابخوار بوده و در
سال 487ق در مراسم بیعت با مستظهر عباسی شرکت داشته است.[2]
سیّد
عبدالرحیم فروغی قهفرخی
سیّد
عبدالرحیم میرفروغی قهفرخی متخلّص به «فروغی» فرزند سیّد محمّدحسین، از شعرای
معاصر از قریه قهفرخ [فرخ شهر کنونی] چهارمحال اصفهان است. [در سال 1335ش] قریب
شصت سال از سن او گذشته بود و به امور زراعتی روزگار می گذراند. گاهی شعر می سرود
و در آن «فروغی» و «میر فروغی» تخلّص می نمود. از اوست:
دارم
عجب که در دل سختش اثر نکرد آن تیر آه کز دل سوزان کشیده ام[3]
میرزا
عبدالرحیم کلباسی
میرزا
عبدالرّحیم بن میرزا محمّدرضا بن حاج محمّدابراهیم کلباسی، عالم فاضل زاهد [از
علمای عالیقدر اصفهان در اواخر دوره قاجاریه.]
در
9 شعبان 1254ق متولّد شده [و کودکی را تحت نظر عمّ بزرگوارش شیخ جعفر طی نموده و
در اصفهان از محضر علمای این شهر خصوصا میرزا محمّدباقر چهارسوقی