حدیث می کند و ابوالحسن علی بن محمود بن مالک مدینی، محمّد بن احمد بن ابراهیم، سلیمان بن احمد و ابومحمّد بن حیّان از وی اخذ حدیث کرده اند.[1]

[پدرش نیز از محدّثین بوده و شرح حال او را در اعلام اصفهان، ج2، ص557 آورده ایم.]

عبدالرّحمان اصفهانی نیشابوری

ابوسعد عبدالرّحمان بن حسن نیشابوری [از محدّثین و حفّاظ قرن سوم هجری] اصل او از اصفهان است ولی در نیشابور ساکن بوده و در سال 307ق وفات یافته است. کتاب های «مسند» و «شرف المصطفی» از اوست.[2]

عبدالرّحمان اصفهانی بغدادی

حافظ ابوصالح عبدالرّحمان بن سعید بن هارون اصفهانی، [از محدّثین عامّه در قرن سوم هجری] در بغداد ساکن بوده و در آنجا در جمادی الآخر 324ق وفات کرده است.

از ابوسعد احمد بن فرات رازی و محمّد بن عیسی عطار و عبدالرّحمان بن رسته نقل حدیث کرده و ابوالحسن علی بن عمر بن مهدی دار قطنی، محمّد بن مظفر و محمّد بن جعفر بن حسین [بغدادی] از او استماع حدیث کرده اند.[3]

[1] ذکر اخبار اصفهان، ج2، ص114.

[2] الاعلام، ج4، ص74 به نقل از الرساله المستطرفه، ص54.

[3] ذکر اخبار اصفهان، ج2، ص113؛ احقاق الحق، ج16، ص391؛ دانشمندان و بزرگان اصفهان، ج2، ص770.