عبدالخالق علوی

ابوهاشم عبدالخالق بن حیدر بن علی بن حسن بن علی بن حسن بن علی علوی معروف به «برطله شریف» [از محدّثین اصفهان] از حافظ ابوعمر و عبدالوهاب بن محمّد بن منده حدیث شنوده و ابوسعد سمعانی از وی استماع حدیث کرده است.[1]

میرزا عبدالخالق لنجانی*

میرزا عبدالخالق لنجانی فرزند حاج میرزا رضا از خوشنویسان نسخ و ثلث در نیمه اوّل قرن چهاردهم هجری است. از راه کتابت امرار معاش می کرد و برای چاپ سنگی هم کتاب می نوشت.

از آثار او:

1. کتابت قسمتی از اجزاء کتاب «وافی» فیض کاشانی که در 11 رجب 1332ق کتابت کرده و چاپ سنگی شده است.[2] 2. دو قطعه به خط نسخ و رقاع خوش در مجموعه امیرقلی امینی در تاریخ جمادی الثانی 1305ق.[3]

عبدالخالق قائنی

عبدالخالق بن محمّدشفیع قائنی، از فضلاء قرن یازدهم هجری. در اصفهان ساکن بوده و احتمالاً از شاگردان علاّمه مجلسی است. در تاریخ دوشنبه جمادی الثّانیه 1081ق کتابت مجلد دوم «بحارالانوار» را به خط نسخ به پایان رسانیده و در کتاب

[1] التّحبیر، ج1، ص436.

[2] تاریخ اصفهان (هنر و هنرمندان) ، ص126.

[3] احوال و آثار خوشنویسان، ج4، ص1099.