1370ش درگذشت.

از اوست:

در خاک نجف تجلّی خدا می بینم بی پرده ز نور مرتضی می بینم

بر سینه آدم صفی باب علوم از خاتم انبیا به جا می بینم[1]

ملاّ عبدالحی دیهوکی طبسی

ملاّ عبدالحی بن محمّدرفیع دیهوکی طبسی گیلکی، عالم فاضل جلیل. [از علمای قرن دوازدهم هجری] در اصفهان به تحصیل پرداخته و در فقه و اصول، ادبیات عرب و منطق و کلام مهارت یافته و به تدریس پرداخته است. ملاّ محمّدعلی بن محمّدرضا رقیّ تونی از افاضل شاگردان او است. [که ملاّ عبدالحی در هامش نسخه ای از «من لا یحضره الفقیه» که اکنون در کتابخانه آیت اللّه مرعشی در قم موجود است جهت او اجازه نوشته و در آنجا آمده که از میرزا محمّد مشهدی (از مجازین ملاّ احمد و ملاّ عبداللّه تونی) اجازه دریافت نموده است. ملاّ محمّدعلی تونی در ذیل این اجازه نوشته است که استادش[ ملاّ عبدالحی در شب یکشنبه دوم محرم 1133ق وفات یافته و در مقبره ستّی فاطمه اصفهان مدفون شده است.[2]

عبدالخالق خان اصفهانی*

عبدالخالق خان اصفهانی، از هنرمندان اصفهان و از پیشگامان صنعت عکاسی اصفهان در اواخر دوره قاجاریه است و قدری از دوره سلطنت رضاشاه پهلوی را نیز درک کرده است. در محلّه لنبان اصفهان متولّد شد. از تسلط او به زبان فرانسوی شاید بتوان نتیجه گرفت که احتمالاً از جوانانی بوده که به منظور تحصیل راهی اروپا شده و

[1] دیباچه دیار نون، ص252.

[2] مزارات اصفهان، ص251؛ تراجم الرجال، ج1، ص276؛ دومین دوگفتار، صص 86-89.