میرزا عبدالجواد شیخ الاسلامی

آقا میرزا عبدالجواد شیخ الاسلامی بن حاج میرزا علی [بن میرزا محمّدرحیم بن میرزا عبداللّه بن میرزا محمّدرحیم بن میرزا مرتضی بن شیخ عبدالمطلب بن میرزا محمّدرحیم شیخ الاسلام بن ملاّ محمّدجعفر شریف سبزواری بن ملاّ محمّدباقر محقّق سبزواری]، عالم فاضل و ادیب کامل [از علمای اصفهان در قرن چهاردهم هجری] در اصفهان متولّد و هم در این شهر نزد علماء تحصیل کرده [بود] عالمی خلیق و مهربان و دوستدار علماء بود.

نویسنده مکرّر ایشان را شب ها در مسجد سیّد حجه الاسلام مشاهده و ملاقات می کردم که با مرحوم ملاّ شیخ محمود مفید گاهی به مباحثات علمی اشتغال می جست و مرحوم مفید به او احترام می گذاشت. او داماد عموی خود بوده [است.[1] ]

[وی در 14 رجب 1374ق وفات یافته و در صحن تکیه بروجردی در تخت فولاد اصفهان مدفون شد. مؤلف فقید، به خطا مزارش را در تکیه ریزی نوشته است.[2] ]

میرزا عبدالجواد حکیم

میرزا عبدالجواد حکیمی فرزند ملاّ علی (معروف به «آخوند شیخی») پدرش از شیخیه خراسان بوده که به امر حاج میرزا باقر قهی، جانشین حاج محمّدکریم خان، به نائین آمده و میرزا عبدالجواد در آنجا متولّد شد.

او در نائین و اصفهان تحصیل کرده و بالاخره در پوده از دهات سمیرم ریاست شیخیه آن حدود را داشته و در سال 1332ش به سن هفتاد سالگی در آنجا وفات

[1] خاندان شیخ الاسلام اصفهان، ص181.

[2] تخت فولاد یادگار تاریخ: خطی؛ بوستان فضیلت، ص269.