حاج ملاّ عبدالجواد باغبادرانی

حاج ملاّ عبدالجواد بن عبدالرحیم باغبادرانی اصفهانی، [عالم عامل متبحّر، نحریر کامل، متکلم خبیر، از وعاظ و دانشمندان اواخر دوره قاجاریه] اصلاً از کوهگیلویه بوده ولی در باغبادران [که سابقا از دهات بزرگ لنجان بوده و به «باغ وردان» معروف است و اکنون به شهر تبدیل شده است] متولّد شده و در اصفهان نزد علماء و فضلاء این شهر کسب فیض نموده است. [او در اصفهان به وعظ و خطابه و تألیف و تحقیق مشغول بوده و سرانجام در شب ششم ماه مبارک رمضان 1335ق در اصفهان وفات یافته و در نزدیکی مقبره ملاّ اسماعیل خواجویی در تخت فولاد اصفهان مدفون شد. مرثیه وفات او را شاعر خطاط و خطیب مشهور «میرزا عبدالجواد خطیب» چنین گفته و بر سنگ مزار او نقر گردیده است:

در پناه رحمت حق شد جواد رحتمش پیوسته بادا بر نهاد

جوهر انسان، جهان مردمی مردم بنیائی اهل رشاد

عالم نحریر حبر بی عدیل کز کمال و فضل و معنی داد داد

بود نشر مذهب اثنی عشر داعیش در منبر و مسجد مراد

بود گنجی از هنر چنگ اجل چون گهر بر بود و در خاکش نهاد

جست تاریخش «خطیب عبدالجواد» تا که تقدیم روان وی کناد

آمد از مجمع یکی بیرون و گفت «در پناه رحمت حق شد جواد»[1] ]

کتب زیر از تألیفات اوست:

[1. «بحر المعجزات» 2. «ریاض المناقب»[2] 3. «شجره المحمّدیه» که در سال

[1] تخت فولاد یادگار تاریخ: خطی؛ بزم معرفت: صص 202-204.

[2] تذکره شاعران فارسی سرا، ص40.