اصفهان] امامت می نموده و پس از سال 1310ق در سفر عتبات در کربلا وفات یافت و در وادی السلام نجف مدفون شد.[1]

[کتب زیر از تألیفات اوست:

1. «تشریح الصلاه» که در سال 1279ق آن را نوشته است.

2. «تفسیر سوره واقعه» که در سال 1280ق تألیف شده است.[2] ]

پرفسور عبدالجواد فلاطوری*

پرفسور عبدالجواد حکیمی معروف به «فلاطوری» فرزند حسین فیلسوف دانشمند و اسلام شناس کم نظیر معاصر از اعقاب حکیم ملاّ اسماعیل اصفهانی (واحدالعین) در روز سوم فروردین 1304ش در محلّه بیدآباد اصفهان متولّد شد. تحصیل در مقطع ابتدایی را در دبستان اقدسیه و دبستان ایران طی کرد و در مقطع متوسّطه در سال 1322ش از هنرستان صنعتی اصفهان دیپلم گرفت و سپس با خانواده به تهران رفت.

در اصفهان از محضر شیخ محمّدتقی قمشه ای و در مدرسه مروی تهران از محضر آیه اللّه حاج شیخ محمّدعلی شاه آبادی بهره گرفت. در سال 1326ش به مشهد رفت و در مدرسه حاج حسن حجره گرفت و در فقه و اصول و ادبیات در محضر علمای عالیقدر آنجا همچون شیخ محمّدتقی ادیب نیشابوری (ادیب ثانی) ، حاج میرزا احمد مدرس یزدی، شیخ کاظم دامغانی، شیخ هاشم قزوینی، شیخ هادی کدکنی، شیخ مجتبی قزوینی، حاج شیخ محمّدرضا کلباسی، حاج شیخ محمّدرضا ترابی خراسانی به کسب فیض مشغول شد. در سال 1326 حاج شیخ محمّدرضا کلباسی جهت او اجازه اجتهاد نوشت. و به تدریس در مشهد مقدّس پرداخت.

[1] رجال اصفهان یا تذکره القبور، ص32؛ دانشمندان و بزرگان اصفهان، ج1، ص30؛ الکرام البرره، ج2، ص703.

[2] تراجم الرّجال، ج1، ص271.