نام کتاب : اعلام اصفهان نویسنده : مهدوی، مصلح الدین جلد : 4 صفحه : 114
[
سمعانی از او با عبارت «شیخ صالح مستور من بیت الحدیث» یاد کرده است. در سال 470ق
در اصفهان متولّد گردیده و از ابوالفضل مطهر بن عبدالواحد بُزانی، ابوالطیّب محمّد
بن محمّد بن ابراهیم بن سلیمان اصفهانی معروف به «سله» حدیث شنیده است.
برادرش
ابوتمیم عبدالمغیث هم از محدّثین اصفهان است.[1]
شیخ
عبدالجلیل (اصفهانی)
شیخ
عبدالجلیل بن عبدالرضا بن اسماعیل، خطاط نسخ نویس [در قزن یازدهم هجری] از آثارش
جلّد دوم کتاب «کشف الغمه» اربلی که در سه شنبه 9 رمضان 1099ق نوشته و به شماره 18
در کتابخانه وزیری یزد موجود است.[2]
عبدالجلیل
جوباری اصفهانی
حافظ
ابومسعود عبدالجلیل بن محمّد بن عبدالواحد بن محمّد بن ابراهیم بن شهرمرد بن مهره
بن کهیار اصفهانی معروف به «ابن کوتاه» جوباری. [از محدّثین عامه در قرن ششم هجری.]
سمعانی
درباره او می نویسد: «من اولاد المحدّثین له معرفه تامه بالحدیث و هو حسن السیره
مرضیّ الطریقه مکرما للغرباء فقیر قنوع (اوحد وقته فی علمه) .
او
از حافظ ابوالقاسم اسماعیل بن فضل بن محمّد، ابومحمّد رزق اللّه تمیمی، ابوالفوارس
طرّاد بن محمّد زینبی، ابوبکر بن ماجدالدّین، ابومطیع مصری، ابوالحسن احمد بن
عبدالرّحمان ذکوانی و ابوعبداللّه محمّد بن احمد بن حسین فرمیشکانی فقیه ادیب ساکن
بیضاء حدیث شنیده است. ابوسعد سمعانی در اصفهان از وی استماع