می کنند. نوه اش محمّد باقر بن محمّد قاسم هم در 10 جمادی الثانی 1131ق از او اجازه اخذ کرده است.

«مجموعه الادعیه و الزّیارات» از تألیفات اوست که آن را در 7 محرم 1129ق در کربلای مُعلّی به رشته تحریر در آورده است.

سال وفات او معلوم نشد.[1]

محمّد طاهر حافظ اصفهانی

محمّد طاهر بن محمّد مؤمن حافظ اصفهانی [از دانشمندان و دانایان به قرائت و تجوید در قرن یازدهم هجری] وی مؤلف «التجرید فی التجوید» یا «عین التّنزیل» است که آن را به فارسی در یک مقدّمه و چند ضابطه در سال 1044ق نوشته و نسخه به شماره 3451 در کتابخانه مجلس شورای ملّی در طهران موجود است.[2]

نسخه دیگری از «التّجرید» به شماره 3195 در کتابخانه آیت اللّه مرعشی در قم موجود است.[3]

طاهر اصفهانی

طاهر بن یحیی، از علماء قرن یازدهم هجری در اصفهان. وی از جمله کسانی است که به جریان وقف مدرسه نوریّه اصفهان شهادت داده است. سجع مهر او: «الطاهر بن یحیی 1034» بوده است.[4]

[1] تاریخ و سفرنامه حزین، ص169؛ نجوم السماء، ص230؛ اجازات الحدیث، ص225؛ الکواکب المنتشره، صص 395 و 396؛ تلامذه العلّامه المجلسی، صص 113 و 114؛ دانشمندان و بزرگان اصفهان، ج2، صص 744 و 745؛ زندگینامه علّامه مجلسی، ج2، صص 48 و 49؛ تراجم الرّجال، ج2، ص733؛ الذریعه، ج20، ص65؛ فیض قدسی، ص153؛ علّامه مجلسی بزرگمرد علم و دین، ص334؛ فهرست مرعشی، ج18، ص189؛ فهرست مرکزی دانشگاه تهران، ج5، ص1519.

[2] فهرست مجلس، ج10، بخش سوم، ص1309.

[3] فهرست مرعشی، ج8، ص416.

[4] تاریخچه اوقاف اصفهان، ص95.