العلماء مازندرانی، شیخ علی کاشف الغطاء و شیخ موسی کاشف الغطاء بهره برده و به اجتهاد نائل شده و به اصفهان مراجعت نمود. در آنجا مرجعیت کلی یافته و به دامادی سیّد صدرالّدین عاملی استاد خود مفتخر گردید [در مسجد شیره پزها امامت و قضاوت می نمود. از دوستان حاج محمّد جعفر آباده ای بوده است]. عاقبت او در [شب شنبه[ غرّه محرم 1285ق وفات یافته و در بقعه تکیه مادر شاهزاده در تخت فولاد اصفهان مدفون شد. دو فرزندش شیخ محمّد حسین جویباره ای و حاج میرزا مهدی از علمای اصفهان بوده اند.

[میرزا آقاجان پرتو مادّه تاریخ وفاتش را چنین سروده است:

حیف از مقتدای دین صالح که یگانه بد از صلاح و سرشت

گفت «پرتو» برای تاریخش: «صالحین را مقام باد بهشت»[1]

کتب زیر از تألیفات اوست:

1. «اصول فقه» در یک مُجَلَّد، شامل مباحث الفاظ و اَدِلِّه عقلیّه، که ظاهرا مسوّده کتاب «کواشف الحجب» است. نسخه اصل به خط مؤلّف در کتابخانه سیّد محمّد طباطبائی یزدی در نجف موجود بوده که سیّد محمّد علی بحرالعلوم آن را خریداری کرده است.[2] [2. «رساله فی جواز الغسل للحائض الذی صارت جنبا» 3. «رساله فی الاقرار» 4. «سؤال و جواب»5. «العشره الکامله» (چهار کتاب اخیر در کتابخانه فاضل ارجمند آقای سیّد احمد روضاتی در اصفهان موجود است).[3]]6. «قواعد الشّریفیّه» یا «تقریرات درس شریف العلماء» موجود در کتابخانه مدرسه مروی در تهران.[4]7. «رساله صحیح و

[1] الاصفهان: رجال و مشاهیر، ص472؛ تاریخ اصفهان (جابری)، ص347؛ رجال اصفهان یا تذکره القبور، ص74؛ دانشمندان و بزرگان اصفهان، ج2، صص 727 و 728؛ بیان المفاخر، ج2، صص 175 و 176؛ تاریخ علمی و اجتماعی اصفهان، ج3، صص 271 و 272؛ الکرام البرره، ج2، ص651؛ الذریعه، ج18، ص177؛ گلشن اهل سلوک، صص 79-86؛ سیری در تاریخ تخت فولاد، ص95.

[2] الذریعه، ج2، ص205.

[3] فهرست روضاتی، صص 115 و 17.

[4] فهرست مروی، ص288.