دوازدهم هجری به شمار می روند و اعقاب او نیز اغلب از علماء، شعراء و فضلای روزگار خویش بوده اند.

رسائل زیر از اوست:

1 و[1] «رساله جعلیه» در معنی جعل و ایجاد در فلسفه، که در شوال 1121ق نوشته شده و در اختیار آقای سیّد حسین شهشهانی بوده[2] و به ضمیمه رساله کوتاه دیگری در جعل از اردستانی در کتاب آتشکده اردستان به طبع رسیده است.[3] «حکمت صادقیّه» [تقریرات درس فلسفه ملّا صادق اردستانی است که شاگردش ملّا حمزه گیلانی آن را جمع آوری و مدوّن ساخته و به این نام نامیده است.[4]][5] «رساله در تفسیر آیه نور»، مختصر5. «رساله تباشیر»6. «حواشی بر شفا» [کتاب «کلید بهشت» را برخی از او و برخی از ملّا رجبعلی تبریزی دانسته اند امّا در تحقیقات اخیر علّامه مفضال حاج سیّد محمّد علی روضاتی معلوم شده که متعلّق به حکیم محمّد سعید قمی است.[6]]

میر محمّد صادق خاتون آبادی

میر محمّد صادق خاتون آبادی بن میر محمّد بن سیّد هادی بن سیّد محسن بن کریم بن سیّد علی حسینی افطسی، عالم فاضل و منجّم ماهر از خاندان مشهور به علم و تقوا بوده و در اصفهان متولّد شده و تحصیل کرده و خصوصا در نجوم و هیأت و استخراج تقویم استاد بوده است. او تقریبا هفتاد سال از «زیج الغ بیگ»، تقویم استخراج نموده است. سرانجام در سال 1244ق وفات یافت.[7]

[میر محمّد صادق خاتون آبادی در سال 1226ق نسخه ای از «تشریح الافلاک»

[1] الکواکب المنتشره، صص 359 و 360.

[2] الذریعه، ج11، ص164.

[3] دومین دوگفتار، صص 31 و 35 و 43.

[4] الکواکب المنتشره، صص 359 و 360.

[5] چهل سال تاریخ ایران (المآثر و الآثار)، ج1، صص 284. 285؛ مکارم الآثار، ج4، ص1221؛ دانشمندان و بزرگان اصفهان، ج1، ص190.

[6] دومین دوگفتار، صص 31 و 35 و 43.

[7] چهل سال تاریخ ایران (المآثر و الآثار)، ج1، صص 284. 285؛ مکارم الآثار، ج4، ص1221؛ دانشمندان و بزرگان اصفهان، ج1، ص190.