«طبرانی» در 28 ذیقعده 360ق در سن یکصد سالگی در اصفهان وفات یافته، «حافظ ابونعیم اصفهانی» بر وی نماز گزارده و سپس جنب مزار «حممه بن ابی حممه» (از اصحاب رسول خدا صلی الله علیه و آله ) در باب تیره اصفهان مدفون شد.

در محلّه طوقچی مجاور مقبره «صاحب بن عَبّاد» مقبره قدیمی با گنبد خِشتی بود که اخیرا آنرا خراب کرده و حسینیّه بنا کردند. معروف بین عوام آن بود که نام مدفون در بقعه « تبردار» است و ظاهرا « تبردار» تصحیف شده «طبرانی» است.

کتابهای زیر از تألیفات اوست:

1. «کتاب الاوائل»2. «تفسیر قرآن»3. «حدیث الشّامیین»4. «کتاب الدّعوات»5. «دلائل النّبوه»6. «کتاب الرّمی»7. «کتاب السّله»8. «الطوالات فی الحدیث»9. «عشره النّساء» 10. «مسند ابوسفیان» 11. «مسند شیعه» 12. «معجم اوسط» شامل پنجاه و دو هزار حدیث 13. «معجم صغیر» در اسامی مشایخ خود 14. «معجم کبیر» در ذکر اسامی صحابه 15. «کتاب المکارم فی ذکر الاجواد» 16. «کتاب المناسک» 17. «کتاب النوادر»[1]

پیر سلیمان هفشوئی

پیر سلیمان هفشوئی اصفهانی بن پیر احمد یاناکی هفشوئی، شاعر و ادیب فاضل. از شعراء و دانشمندان قرن یازدهم هجری.

اصلاً از اهالی قریه «هفشویه» از بلوک قُهاب اصفهان بوده و جهت تحصیل به

[1] ذکر اخبار اصفهان، ج1، ص335؛ راهنمای دانشوران، ج2، ص100؛ وفیات الاعیان، ج1، ص215؛ هدایه العارفین، ج1، ص396؛ الکتی و الالقاب، ج2، صص 443 و 444؛ روضات الجنات، ج4، ص79؛ هدایه الاحباب، ص213؛ کشف الظّنون، ج2، ص1737؛ الاعلام، ج3، ص181؛ اللّباب، ج2، ص273؛ غایه النّهایه، ج1، ص311؛ طبقات المفسرین، ج1، صص 198-200؛ ریحانه الادب، ج4، ص31؛ معجم المؤلفین، ج4، ص253؛ لغت نامه دهخدا: ذیل «طبرانی»، ص132؛ دانشمندان و بزرگان اصفهان، ج2، ص746؛ مزارات اصفهان، صص 175 و 176.