محمّد ربیع نصیری طوسی*

محمّد ربیع بن محمّد ابراهیم نصیری طوسی، از ادباء و دانشمندان اصفهان در قرن یازدهم هجری است. او در زمان شاه سلیمان صفوی محرری سرکار تفنگچیان را داشته و در عهد همین پادشاه به همراه کاروانی عازم سیام (تایلند) شده و شرح سفر خود را در کتابی به نام «سفینه سلیمانی» آورده است.[1]

این کتاب به تصحیح عباس فاروقی در سال 1356ش توسط انتشارات دانشگاه تهران به چاپ رسیده است.

سیّد محمّد ربیع امامی*

سیّد محمّد ربیع بن سیّد احمد عریضی حسینی امامی، از فضلاء گمنام اوایل قرن دوازدهم هجری و از سادات اصیل و قدیمی امامی عریضی اصفهان است. وی در سال 1108ق «اصول کافی» تألیف: شیخ کلینی را به خط نسخ کتابت کرده است که به شماره 8035 در کتابخانه مجلس شورای اسلامی نگهداری می شود.[2]

همچنین او در 6 ربیع الثانی 1107ق کتابی به فارسی در اعمال ماهها و ادعیه سفارش شده آن ماهها در یک مقدمه، 9 فصل و یک خاتمه به نام «خلاصه الاعمال» تألیف کرده که به شماره 45 در کتابخانه فرهنگ و ارشاد اسلامی کاشان موجود است.[3]

محمّد ربیع اصفهانی (رئیس)*

محمّد ربیع بن برخوردار اصفهانی معروف به «رئیس»، خطاط نستعلیق نویس قرن

[1] دستور شهر یاران: مقدمه، ص52.

[2] فهرست مختصر مجلس، ص638.

[3] فهرست ارشاد کاشان، صص 53-57.